Κατασκευάστηκε μεταξύ 196Ο-1966 σε σχέδια του Μιχάλη Κανάκη αρχιτέκτονα του οικοδομικού τμήματος της Τεχνικής Υπηρεσίας της Τράπεζας της Ελλάδας. Υπήρξε και ο επιβλέπων του υποκαταστήματος των Ιωαννίνων, όπου διακρίνεται σαφέστατα η επίδραση του Μοντερνισμού.

Το κτίριο προβάλλει μια σύγχρονη αρχιτεκτονική αντίληψη και είναι από τα πιο ενδιαφέροντα της περιόδου εκείνης. Εκφράζει με σαφήνεια την εποχή του, απομακρυνόμενο από κλασικά πρότυπα.

Τυπολογικά το κτίριο ακολουθεί τις γενικές προδιαγραφές: αίθουσα συναλλαγών και γραφεία προσωπικού στο ισόγειο, χώροι υποστήριξης στο υπόγειο, κατοικία του υποδιευθυντή και του διευθυντή στον α΄ και β΄ όροφο αντίστοιχα.
Οι όψεις του κτιρίου είναι επενδυμένες με λευκό μάρμαρο Διονύσου στο ισόγειο και τοπικό μπεζ Ιωαννίνων στους ορόφους, ενώ τα εξωτερικά επιχρίσματα είναι αρτιφισιέλ.
Δέκα χρόνια μετά την αποπεράτωση, η όψη του κτηρίου κοσμήθηκε με έργο του σημαντικού ζωγράφου και γλύπτη Πάρη Πρέκα. Το έργο του Πρέκα έχει τίτλο ΠΥΡΡΟΣ ΚΑΙ ΔΩΔΩΝΗ και είναι μαρμάρινο ανάγλυφο, διαστάσεων 4 x 9 μέτρα.

Το ανάγλυφο του ζωγράφου και γλύπτη Πάρι Πρέκα (1926-1999) αναφέρεται σε δύο θέματα του μύθου και της ιστορίας της Ηπείρου, στον βασιλιά Πύρρο και το Μαντείο της Δωδώνης.
Το έργο στηρίζεται σε μια εναλλαγή ρυθμών και αριθμών, ενώ οι κύκλοι, που συμβολίζουν ουσιαστικά το αέναο παιχνίδι της ζωής, δίνουν το στίγμα της ιστορικής ισορροπίας στη σύνθεση.
Στο θέμα "Πύρρος" πρωταρχικό ρόλο έχουν οι άρτιοι αριθμοί 2,4,8. Ο αριθμός των στρατιωτών, οι ασπίδες, τα δόρατα, τα άλογα. Ο Πύρρος στο μέσο της σύνθεσης, με υψωμένο το χέρι και την ανεπαίσθητη κίνηση στα πόδια, διακόπτει τη ρυθμική σταθερότητα των στρατιωτών και υπονοεί την αποφασιστική στιγμή του ηγέτη, που δεν αναμένει το "χρησμό" για να τολμήσει, αλλά αποφασίζει, όπως ο Αλέξανδρος, να κατεβάσει το σπαθί του και να κόψει το Γόρδιο Δεσμό.
Πιο πάνω η Δωδωναία Δρυς, ενώ υποτάσσεται σε ένα νοητό τετράγωνο, παίζει με κομψότητα, τα κλαδιά και τα φύλλα της και η ιέρεια Σίβυλλα κάθεται συλλογισμένη περιμένοντας από Θεού κάλεσμα για να δώσει το χρησμό. Δίπλα της το ιερό περιστέρι.
Ότι αφορά στη Δωδώνη και το Μαντείο στηρίζεται στους Πυθαγόρειους αριθμούς 1,3,7, και όταν ακόμα διαιρείται από ενδιάμεσες φόρμες πάλι το άθροισμα γίνεται 7, π.χ. 3 και 4 οι ιέρειες.
Ο κύκλος στο μέσο και κάτω, υπονοεί το άρμα του Πύρρου, έχει δύο ακτίνες που νοητά προεκτείνουν το βλέμμα του θεατή και οδηγούν η μια προς το κεφάλι του Πύρρου και η άλλη προς την ιέρεια του μαντείου, τις δύο κύριες μορφές της σύνθεση.
ΠΗΓΗ: epirusgate.gr